Σάββατο 30 Ιουνίου 2018

Γυναικεία επιχειρηματικότητα part II


Είχα χθες μια συζήτηση με έναν γονέα του σχολείου μου. Για να λύσουμε ένα θέμα που είχε προκύψει. 

Βρεθήκαμε αργά απόγευμα Παρασκευής. Ξεκίνησε την κουβέντα μας με το να μου αναφέρει πόσο δύσκολο φαντάζεται πως πρέπει να είναι για μια γυναίκα να έχει δική της επιχείρηση και να με ευχαριστήσει που του διέθετα από τον "προσωπικό μου χρόνο".

Μόλις μου ανέφερε "φαντάζομαι πόσο δύσκολο πρέπει να είναι για μία γυναίκα να είναι μαμά και να έχει δική της επιχείρηση" και "τον προσωπικό μου χρόνο", άναψε ένα λαμπάκι στο κεφάλι μου. Όχι κακό λαμπάκι - απλά άναψε...

Μπορεί άραγε πραγματικά να καταλάβει κάποιος τι βάρος κουβαλάει ένας επιχειρηματίας, όταν δεν είναι επιχειρηματίας; Υπάρχει άραγε "προσωπικός χρόνος" για μια γυναίκα-επιχειρηματία και μαμά; 

Στην πορεία της συζήτησής μας γυρνούσαν στο μυαλό μου χιλιάδες σκέψεις για αυτά τα 24 χρόνια που είμαι μια γυναίκα επιχειρηματίας. Μπήκα - χωρίς να ξέρω τι με περιμένει προφανώς ... - στο χώρο των επιχειρήσεων στην ανέμελη ηλικία των 26 ετών. 

Σήμερα, 24 χρόνια μετά, δεν θυμάμαι καν πώς ήταν η ζωή μου πριν από αυτή την εποχή και I keep walking...

Μετά την κουβέντα μας, θυμήθηκα πως είχα γράψει στο blog μου μία ανάρτηση σχετικά με τη "γυναικεία επιχειρηματικότητα". Για όποιον θα ήθελε να τη διαβάσει είναι εδώ.

Άνοιξα το blog, τη βρήκα και την ξαναδιάβασα. Ήταν γραμμένη το Μάρτιο του 2013 - μόλις δύο χρόνια αφού είχα γίνει "μαμά" και μόλις πέντε μήνες πριν γίνω "χωρισμένη μαμά". 

Έχουν μεσολαβήσει 5 χρόνια από αυτή την ανάρτηση. Πέντε χρόνια, στη διάρκεια των οποίων πολλά έμειναν τα ίδια και πολλά άλλαξαν. 

Εκτός από μαμά/γυναίκα επιχειρηματίας μπήκαν στο παιχνίδι των τίτλων οι λέξεις: χωρισμένη μαμά, γυναίκα επιχειρηματίας που έχει κουραστεί και θέλει να παρατήσει τα πάντα και να κάτσει σπίτι της, μαμά επιχειρηματίας που παλεύει με την κατάθλιψη, επιχειρηματίας υπό έξωση από τον ιδιοκτήτη, μαμά επιχειρηματίας σε αναζήτηση νέου χώρου, κουρασμένη γυναίκα επιχειρηματίας που στήνει ένα νέο χώρο από το μηδέν,  μαμά επιχειρηματίας που προσπαθεί να διαχειριστεί τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε γονιός με τα παιδιά του, χωρισμένη μαμά που προσπαθεί να διαχειριστεί τις ιδιαίτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κάθε χωρισμένη μητέρα με τα δικά της παιδιά, γυναίκα επιχειρηματίας που βλέπει την επιχείρησή της να πηγαίνει καλά σε μια εποχή κρίσης. 

Ο αριθμός των συνεργατών έχει φτάσει τους 30, ο αριθμός των γονέων ανέβηκε ανάλογα, ο χρόνος που αποζητάει ένα παιδί που πάει στην Πρώτη Δημοτικού και οι ανάγκες του συνεχώς αυξάνονται, ο χρόνος που διαθέτεις για τον εαυτό σου συνεχώς μειώνεται.

Πριν λίγες μέρες έλαβα μία επιστολή από το Women Leaders όπου μου ανέφεραν πως θέλουν να με συμπεριλάβουν στην φετινή έκδοση με τις  «Γυναίκες Ηγέτες Επιχειρήσεων». Το θεώρησα τιμητικό και σημαδιακό συγχρόνως. Μετά από 24 χρόνια αγώνα, τουλάχιστον μπορώ να πω πως θεωρούμαι μια από τις γυναίκες ηγέτες στο χώρο των ελληνικών επιχειρήσεων. Με όποιο κόστος έχει αυτό για την προσωπική μου ζωή.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; 

Απλά, με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση, άρχισε να αναβοσβήνει στο μυαλό μου η φωτεινή πινακίδα "πίσω από μία επιτυχημένη επιχείρηση, υπάρχει ένας επιχειρηματίας που δε σταματάει να δουλεύει ποτέ, που δεν κοιμάται τα βράδια, που το μυαλό του συνέχεια γεννάει ιδέες, που στέλνει μηνύματα στους συνεργάτες του στις 4 η ώρα το πρωί, που πρέπει να σκέφτεται τους συνεργάτες του και τους πελάτες του 24 ώρες το 24ωρο, που απαντάει το τηλέφωνό του στις διακοπές του, μέσα στη νύχτα, την ώρα που έχει ξεκλέψει λίγο χρόνο για τον εαυτό του". Και ένιωσα πως έπρεπε να το μοιραστώ. Γιατί και οι επιχειρηματίες είμαστε άνθρωποι. Απλοί καθημερινοί άνθρωποι, με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας...

Καλή σας ημέρα...

2 σχόλια:

  1. Ο ρόλος της μάνας - επιχειρηματία όχι μόνο είναι δύσκολος αλλά δε γίνεται να υφίσταται για πολλά χρόνια. Δεν το αντέχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή