Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

Όσα θα ήθελα να πω στη νηπιαγωγό του παιδιού μου τις πρώτες μέρες του Παιδικού Σταθμού...


Αγαπημένη μου!
(σε προσφωνώ "αγαπημένη", γιατί από εδώ και πέρα θα έχεις στα χέρια σου κάθε μέρα το παιδί μου, που είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω.  Άρα πρέπει να είσαι αγαπημένη δική μου, γιατί θα πρέπει να είσαι και αγαπημένη δική του...)

Αυτές τις μέρες ξεκίνησα να σου φέρνω στον Παιδικό Σταθμό το παιδί μου.  Δεν ξέρω αν μπορείς να συνειδητοποιήσεις πόση συναισθηματική φόρτιση μπορεί να έχει αυτή η διαδικασία για μένα...

Το παιδί μου, που το είχα μέσα στην κοιλιά μου για 9 ολόκληρους μήνες, που το κράτησα στην αγκαλιά μου, το τάισα, ξενύχτησα στο προσκεφάλι του, του έμαθα τα πρώτα του βήματα και τις πρώτες του λέξεις, ήρθε η εποχή που πρέπει να το εμπιστευτώ σε μια άλλη γυναίκα.  Έξω από το σπίτι μας. Έξω από το χώρο που έχει συνηθίσει και με τους ανθρώπους που έχει συνηθίσει να το λατρεύουν. Μακριά από τα αγαπημένα του παιχνίδια  - που ήταν μόνο δικά του.

Καταλαβαίνω πως αυτή είναι η δουλειά σου και πως για σένα θα είναι ένα παιδάκι σαν όλα τα άλλα.  Είμαι σίγουρη πως θα το αγαπάς και θα το προσέχεις και πως θα κάνεις τη δουλειά σου όσο καλύτερα μπορείς. Αλλά ήθελα να σου πω μερικά πράγματα για το παιδί μου και για μένα, προκειμένου να είμαστε και οι δυο ήσυχες πως η μεταξύ μας συνεργασία θα πάει καλά.

Όπως λοιπόν σου προανέφερα, για μένα το παιδί μου είναι μοναδικό.  Ξέρω όλα όσα του αρέσουν και δεν του αρέσουν, μπορώ να καταλάβω μόνο με ένα βλέμμα του τι θέλει και τι δεν θέλει, δεν αντέχω να το βλέπω να κλαίει και να χτυπιέται και να με κοιτάει με τα μάτια βουρκωμένα.

Χρειαζόμαστε και οι δύο χρόνο για να αποχωριστούμε ο ένας τον άλλον.  Θέλω κι εγώ να συνηθίσω στην ιδέα πως πλέον δεν είναι συνέχεια μαζί μου και αυτό να συνειδητοποιήσει πως πλέον δεν θα είμαστε μαζί. Χρειαζόμαστε τόσο αυτό, όσο κι εγώ, χρόνο για να σε γνωρίσουμε και να σε εμπιστευτούμε.  

Αν μπορούσα θα σου έγραφα μια ολόκληρη λίστα με όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για το παιδί μου.  Για το τι σημαίνει το κάθε βλέμμα και η κάθε λέξη του (που σε σένα μπορεί να είναι ακατανόητη, αλλά σε μένα είναι εξαιρετικά σαφής. Είναι μόνο 2,5 χρονών βλέπεις και δεν μιλάει καθαρά....). Για το ποια φαγητά τρώει. Για το ποιες είναι οι αγαπημένες μου δραστηριότητες.  Ξέρω πως δεν γίνεται.  Καταλαβαίνω πως δεν μπορείς να το ταϊζεις όπως το τάιζα εγώ ή να του κάνεις όλα τα χατήρια όπως του τα έκανα εγώ. Αλλά αν έστω και για λίγο στη διάρκεια της ημέρας μπορούσες να το κάνεις να νιώθει ξεχωριστό, όπως ένιωθε στο σπίτι, νομίζω πως θα του έκανε πάρα πολύ καλό.

Ενθάρρυνέ το να δοκιμάσει να κάνει καινούρια πράγματα, όπως θα έκανα εγώ. Επιβράβευσέ το.  ΄Οταν του λέμε μπράβο, λάμπει στο πρόσωπό του και  προσπαθεί ακόμη περισσότερο.   Σε ποιον δεν αρέσει να του λένε μπράβο;

Καμμιά φορά μπορεί να χαϊδεύεται.  Είναι μικρό ακόμα.  Μην τσιγκουνευτείς τις αγκαλιές σου, σε παρακαλώ.  Ξέρω πως πρέπει να έχεις μια ΤΕΡΑΑΑΑΑΣΤΙΑ αγκαλιά για να χωρέσει όλα τα παιδάκια που έχεις στην ευθύνη σου, αλλά φαντάζομαι πως δεν ζητάνε όλα μαζί συγχρόνως αγκαλιά. Ξέκλεψε λίγο χρόνο μία στο τόσο για να κάνεις μια αγκαλιά και για το δικό μου το παιδάκι. Θα το κάνεις να νιώσει ασφάλεια.

Ξέρω πως σκοπός του Παιδικού Σταθμού είναι να βάζει όρια και κανόνες και σιγά-σιγά να το προετοιμάζει για τη σχολική του ζωή.  Και αυτός είναι και ένας από τους λόγους που αποφάσισα να σου το εμπιστευτώ. Αλλά, σε παρακαλώ πολύ, μην του φωνάζεις όταν δεν τους ακολουθεί τους κανόνες.  Τρομάζει.  Σίγουρα θα προσπαθήσει να κάνει ζουζουνιές, να μην μαζέψει τα παιχνίδια του, μπορεί και να χτυπήσει κανένα παιδάκι.  Αν του μιλήσεις όμορφα, του εξηγήσεις, το βάλεις λίγο να ηρεμήσει και να σκεφτεί σε μία καρεκλίτσα δίπλα από τα άλλα παιδάκια (όχι μόνο του, σε παρακαλώ πολύ!), είμαι σίγουρη πως θα σε ακούσει.  Δεν θα τα μάθει όλα αμέσως... Και θα σε προκαλέσει πολλές φορές για να δει αν όντως εννοείς αυτό που λες. Τα όρια που βάζουμε στο σπίτι είναι πιο χαλαρά από ό,τι στο σχολείο... (Κι εμείς το μαλώνουμε, όταν χρειάζεται, αλλά ξέρεις πώς έχουν τα πράγματα... Μου λέει ένα "μαμά μου" όλο παράπονο και λιώνω)

Επειδή μόλις έχει μάθει να πηγαίνει μόνο του στην τουαλέτα μπορεί καμμιά φορά να έχει κάποιο ατύχημα.  Σε παρακαλώ δείξε κατανόηση. Ξέρω πως δεν σου είναι εύκολο να το αλλάζεις, αφού έχεις τόσα παιδιά, αλλά σκέψου τι άσχημα που νιώθει κι αυτό για το μικρό ατύχημα που είχε... Να κάθεται με τα βρεγμένα ρούχα και να περιμένει να αλλαχτεί...

Αν μου επέτρεπες, θα σε έπαιρνα ακόμα και 5 φορές την ημέρα τηλέφωνο για να βεβαιωθώ πως το παιδί μου είναι καλά και χαρούμενο. Και να σου πω ό,τι άλλο θυμάμαι κατά τη διάρκεια της ημέρας - έτσι έκανα και μέχρι τώρα που το κράταγε στο σπίτι η κοπέλα και η μητέρα μου.  Επειδή ξέρω πως θα με πεις τρελή αν το κάνω, θα προσπαθώ να σε ενοχλώ το λιγότερο δυνατό. Αλλά πότε πότε θα σε παίρνω τηλέφωνο.  Να μην ξεχνιόμαστε...


Αφού λοιπόν δεν σε μπορώ να σε παίρνω όλη την ώρα τηλέφωνο, θέλω να ξέρεις πως με όποιον τρόπο μπορώ θέλω να μαθαίνω "με το νι και με το σίγμα" πώς πέρασε τη μέρα του μαζί σου. Με κάθε γαργαλιστική λεπτομέρεια. Γι' αυτό και δίνω τόση σημασία στο σημείωμα που βάζεις κάθε μέρα στην τσάντα του για το πώς πέρασε την ημέρα του. Θέλω να ξέρεις πως το εκτιμώ πάρα πολύ που το κάνεις. Και θέλω να ειναι όσο πιο ακριβές γίνεται. Μανούλα είμαι! Δεν πρέπει να ξέρω να έφαγε το παιδάκι μου ή αν βγήκε στον κήπο ;;; Ξέρω πως συμπληρώνεις για πολλά παιδιά συγχρόνως, αλλά ΕΙΔΙΚΑ για το δικό μου το παιδί, μην κάνεις λάθη σε παρακαλώ!!! (Τώρα, να σου πω την αμαρτία μου, ξέρω πως  έχεις παρατηρήσει πως κάποιες φορές δεν το βλέπω ούτε το διαβάζω το σημείωμά σου.  Απλά είμαι και εγώ εργαζόμενη και τρέχω να τα προλάβω όλα και πολλές φορές αμελώ να το διαβάσω.  Είναι ενοχλητικό για σένα το ξέρω, αλλά δείξε μου λίγη κατανόηση κι εσύ...)

Έχω στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως μπορεί κάποια φορά να πέσει και να χτυπήσει όταν θα είναι μαζί σου.  Να ξέρεις πως η πρώτη μου αντίδραση θα είναι πως δεν μου το πρόσεχες.  Όταν βέβαια το σκεφτώ ώριμα, θα συνειδητοποιήσω πως το ίδιο ακριβώς θα μπορούσε να είχε συμβεί αν ήταν και μαζί μου.  Αλλά η πρώτη μου αντίδραση θα είναι να κατηγορήσω εσένα. Το παιδί μου δεν θα φταίει ποτέ. (ξέρω βέβαια πως είναι λάθος αυτό, αλλά "I can't help it", που λένε και οι Άγγλοι...)  Για ό,τι παθαίνει το παιδί μου όσο δεν είμαι εγώ μαζί του, θα φταις εσύ. Πάρτο απόφαση....

Να σε παρακαλέσω κάτι ακόμα; Αν το δεις πως σε σύγκριση με τα άλλα παιδάκια κάπου υστερεί, θέλω να μου το πεις "με το μαλακό". Στα δικά μου μάτια είναι ΑΣΤΕΡΙ.  Δεν έχω βλέπεις και το μέτρο σύγκρισης που έχεις εσύ.  Άσε που το δικαιολογώ για τα πάντα: "Άργεί να μιλήσει γιατί άργησε και ο μπαμπάς του", "δεν συγκεντρώνεται γιατί έτσι ήμουν κι εγώ"... Καταλαβαίνεις τώρα... Ποια μάνα-κουκουβάγια θα δεχτεί πως το καμάρι της υστερεί έναντι των άλλων; Οπότε, σε παρακαλώ πολύ, "με το μαλακό"! Θέλω χρόνο για να το χωνέψω, να το αποδεχτώ και να κάνω κατι γι' αυτό. Α! Και για να μην ξεχνιόμαστε : Πάλι εσύ θα πω ότι φταις στην αρχή... Που δεν είσαι καλή δασκάλα!!! Κάπου αλλού πρέπει να ρίξω το φταίξιμο η μάνα! 

Τα ρουχαλάκια του βρε παιδί μου... θα μπορείς να τα προσέχεις λιγο σε παρακαλώ ; Θα του βάζω τα καλύτερα για να ειναι περιποιημένο και πιο όμορφο από τ' άλλα... Έχε λίγο του νου σου σε παρακαλώ! Μην ξεχνάς να του βάζεις μία ποδίτσα όταν βάφετε! Δεν μας περισσεύουν να αγοράζουμε καινούρια ρούχα όλη την ώρα...

Κι ένα τελευταίο: δεν ξέρω αν είσαι μαμά η ίδια, αλλά όταν έχεις να ετοιμάσεις συγχρόνως μικρό παιδί ΚΑΙ να ετοιμαστείς κι εσύ για τη δουλειά, δεν το πετυχαίνεις εύκολα. Οπότε δείξε λίγη κατανόηση όταν αργούμε καμιά φορά... Δεν βγαίνει αλλιώς! Πίστεψέ με! 

Αυτά τα λίγα ήθελα να μοιραστώ μαζί σου. Ελπίζω να μη σε κούρασα. Θα περάσουμε όμως μια ολόκληρη σχολική χρονιά μαζί, κρατώντας εγώ από τη μία και εσύ απο την άλλη το χεράκι του παιδιού μου... Δεν έπρεπε να σου πω ένα-δυο πράγματα για μας;;;;

Καλή χρονιά αγαπημένη μου! 

(Ένα τελευταίο μυστικό: Όταν το παιδί μου σε συνηθίσει και περνάει τόσο καλά μαζί σου που δεν θα το πολυενδιαφέρει που το αφήνω στον Παιδικό Σταθμό, δεν θα με κοιτάει με τα μάτια βουρκωμένα, δεν θα μου λέει "μαμά μείνε", αλλά θα μου γυρίζει την πλάτη και θα τρέχει στη δική σου αγκαλιά, θα ΣΕ ΖΗΛΕΨΩ!!! Πολύ. Χωρίς να το θέλω όμως... Όλα κι όλα! Είπαμε να είσαι σα δεύτερη μαμά του, να το προσέχεις, να το αγαπάς, αλλά η ΜΑΜΑ ΤΟΥ δεν θα είσαι. Μαμά του θα είμαι πάντα εγώ, κι εμένα πρέπει να αγαπάει πιο πολύ από όλες! Σε φιλώ αγαπημένη!)


Υ.Γ. Το κείμενο αυτό γράφτηκε σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησής μου με τίτλο "9 μυστικά που θα ήθελαν να πουν οι νηπιαγωγοί των παιδικών σταθμών στις μαμάδες". Και γράφτηκε γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις... Και σα μαμά-νηπιαγωγός έχω την πολυτέλεια να ζω και τις δύο....

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

9 μυστικά που θα ήθελαν να πουν οι νηπιαγωγοί των παιδικών σταθμών στις μαμάδες....




Θέλω να σας πω ένα μυστικό: Πριν γίνω η ίδια μαμά, μου ήταν αδύνατο να κατανοήσω ουσιαστικά την αγωνία που ένιωθαν οι μαμάδες, όταν μας εμπιστεύονταν για πρώτη φορά τα παιδιά τους. Τις θεωρούσα πάρα πολλές φορές υπερβολικές. ΄Ηξερα πως τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου κάνουμε καλά τη δουλειά μας, αγαπάμε τους μικρούς μαθητές μας, τους κρατάμε ενήμερους για το τι συμβαίνει στο σχολείο με καθημερινά σημειώματα ... οπότε, γιατί τόση αγωνία;;;

Ώσπου έγινα η ίδια μαμά! Και βρέθηκα στην "άλλη πλευρά" ... Και κατάλαβα πολλά!

Παρότι λοιπόν καταλαβαίνω απόλυτα πλέον την πλευρά της μαμάς, νιώθω την υποχρέωση να σας ενημερώσω και για την πλευρά της νηπιαγωγού. Αφήστε με λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποια μυστικά που θα ήθελαν οι νηπιαγωγοί να σας πουν, προκειμένου αφενός να είστε ήσυχες και αφετέρου να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα... (σε επόμενη ανάρτηση θα γράψω και την πλευρά της μαμάς, η οποία είνα εξίσου σημαντική...)


Μυστικό Νο 1.
Οι περισσότερες (για να μην πως όλες, και με θεωρήσετε υπερβολική) νηπιαγωγοί αγαπάμε τη δουλειά μας. Γιατί είναι μια δουλειά που, αν ΔΕΝ την αγαπάς, δεν μπορείς να την κάνεις. Τόσο απλά! Και προσπαθούμε να την κάνουμε με τον καλύτερο τρόπο που μπορούμε (πιστέψτε με, σε πολλά σχολεία, οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές... Μεγάλος αριθμός παιδιών ανά νηπιαγωγό, περιορισμένο εκπαιδευτικό υλικό, δύσκολοι και απαιτητικοί διευθυντές/ιδιοκτήτες...)

Έχουμε, λοιπόν, ανάγκη να μας το αναγνωρίσετε αυτό και να μας εμπιστευτείτε. Αν δεν μας εμπιστευτείτε εσείς, δεν θα μας εμπιστευτούν ούτε τα παιδιά σας... Ακόμα και αν, για οποιοδήποτε λόγο, δεν μας συμπαθείτε και έχετε παράπονα από εμάς, μην μας κατηγορείτε μπροστά στο παιδί σας. Θα αποκτήσει και αυτό αμέσως την ίδια άποψη. Μιλήστε μαζί μας κατ ιδίαν, με τη Διεύθυνση του σχολείου, κάντε τα παράπονά σας, προσπαθήστε να βρείτε λύση με τους ενήλικες και αν δεν βρείτε λύση, αλλάξτε άμεσα περιβάλλον (σχολείο ή τμήμα). Καμμία νηπιαγωγός δεν μπορεί να συνεργαστεί καλά με γονείς που δεν την εμπιστεύονται. Και θα περάσουμε όλοι μια δύσκολη χρονιά.

Μυστικό Νο 2:
Σας παρακαλώ πολύ να θυμάστε πως δεν είμαστε "η κοπέλα που έχετε στο σπίτι και της λέτε πώς θέλετε να κάνει τα πάντα με το παιδί σας". Είμαστε κοπέλες που έχουμε να ασχοληθούμε συγχρόνως με 12-15 παιδιά και είναι αδύνατον να κάνουμε τα χατήρια του κάθε παιδιού. Εσείς πώς θα νιώθατε αν έπρεπε συχγρόνως να πείσετε το ένα παιδάκι να φάει ταϊζοντάς το, το άλλο διαβάζοντάς του παραμύθι, το άλλο ξεχωρίζοντας τα καρότα από τη φασολάδα και το άλλο κρατώντας το στην αγκαλιά σας; Σα νηπιαγωγοί πρέπει να κρατήσουμε μια κοινή γραμμή για όλα τα παιδιά. Θα ακούσουμε αυτά που θα μας πείτε, αλλά είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να τα τηρήσουμε όλα.

Μυστικό Νο 3:
Η νηπιαγωγοί γράφουμε κάθε μέρα είτε σε κάποιο χαρτί είτε σε ένα βιβλίο επικοινωνίας πώς πέρασε το παιδί στον Παιδικό Σταθμό. Και αφιερώνουμε χρόνο σ' αυτό. Και καμμιά φορά κάνουμε και λάθη πάνω στην προσπάθειά μας να συμπληρώσουμε αυτό το περίφημο χαρτί/τετράδιο. Σας παρακαλούμε πολύ, κάντε τον κόπο να τα διαβάζετε και να στέλνετε τα πράγματα που ενδεχομένως σας ζητάμε ή να απαντάτε στα σχόλια που κάνουμε. Επίσης, μην μας κρίνετε τόσο αυστηρά αν κάνουμε λάθος μια φορά και γράψουμε πως το παιδί σας βγήκε στον κήπο, ενώ δεν βγήκε. Όλα ανθρώπινα είναι. Έχουμε κι εμείς δύσκολες μέρες που έχουμε τσακωθεί με τον άντρα μας ή έχουμε το παιδί μας άρρωστο στο σπίτι...

Μυστικό Νο 4:
Θέλουμε να μην ξεχνάτε πόσο σημαντική είναι η συνεργασία σπιτιού - σχολείου. Είναι τόσο σημαντικό για μας να μπορείτε να συνεχίζετε στο σπίτι όσα μαθαίνουμε εμείς τα παιδιά στο σχολείο, όσο σημαντικό είναι για σας να κάνουμε εμείς για τα παιδιά σας, όσα τους κάνετε εσείς στο σπίτι.  Όταν σας λέμε πως το παιδί σας έχει μια δυσκολία, δεν το κάνουμε επειδή θέλουμε να το απορρίψουμε ή να βγάλουμε εσάς άχρηστους γονείς.  Σας το λέμε γιατί θέλουμε τη βοήθειά σας. Σας το λέμε, γιατί εσείς και εμείς έχουμε έναν κοινό στόχο: το καλό του παιδιού σας. Γιατί θέλουμε να συνεργαστούμε για να βοηθήσουμε το παιδί σας να ξεπεράσει την όποια δυσκολία του.  Για παράδειγμα, όταν σας λέμε πως το παιδί σας δεν μπορεί να συγκεντρωθεί σε μία δραστηριότητα ή να κόψει με το ψαλίδι, ουσιαστικά σας ζητάμε να μας βοηθήσετε προκειμένου να κάνετε κι εσείς μαζί του, όσο μπορείτε, κάποιες δραστηριότητες που θα αναπτύξουν την ικανότητα συγκέντρωσής του ή την ικανότητά του να κόβει με το ψαλίδι.


Επίσης, μην δικαιολογείτε πάντα την όποια αδυναμία του παιδιού σας με τη φράση "κι ο μπαμπάς του έτσι ήταν μικρός" ... Όπως και να είσαστε εσείς μικροί, υπάρχουν πάντα περιθώρια βελτίωσης.  Σίγουρα σας μοιάζουν τα παιδάκια σας, αλλά μην επαναπαύεστε σ' αυτό.  Οι άνθρωποι εξελίσσονται...

Μυστικό Νο 5:
Ξέρουμε πως σε καμμία από εσάς δεν αρέσει να λερώνονται τα ρούχα των παιδιών της με μπογιές ή με χώματα από τον κήπο.  Αλλά όσο κι εμείς οφείλουμε να βάλουμε στα παιδιά σας μια ποδιά για να μη λερώνουν τα ρούχα τους, άλλο τόσο είναι φρόνιμο και από την πλευρά σας να μην φοράτε στα παιδιά σας ρούχα που, αν χαλάσουν ή λερωθούν, θα στενοχωρηθείτε.  Και η χαρά των παιδιών που παίζουν με την άμμο και τα χώματα είναι τεράστια ... που δεν μας κάνει καρδιά να τους πούμε "μην παίζεις με τα χώματα, θα λερωθείς!", όπως ενδεχομένως θα κάνατε εσείς.


Επίσης, αν επιμένετε να στέλνετε τα παιδιά σας στο σχολείο με παπούτσια με κορδόνια, πώς θα σας φαινόταν η ιδέα να τα βοηθήσετε να μάθουν να τα λύνουν και να τα δένουν μόνα τους;  Είναι σημαντικό για τα παιδιά να νιώθουν ανερξάρτητα και αν κυκλοφορούν μονίμως με λυμένα κορδόνια που πρέπει να τους τα δέσουμε εμείς, δεν τα βοηθάμε ιδιαίτερα.


Μυστικό Νο 6:
Είναι αλήθεια πως η δουλειά ενός παιδικού σταθμού δεν φαντάζει τόσο σοβαρή, όσο ενός σχολείου (η προσωπική μου άποψη βέβαια είναι πως είναι εξίσου σοβαρή, αλλά αυτό είναι ένα άλλο κεφάλαιο από μόνο του).  Και εσείς νιώθετε πως μπορείτε να φέρνετε τα παιδιά το πρωί όποια ώρα σας βολεύει, για να μην τα ξυπνήσετε νωρίς ή γιατί σκέφτεστε "έλα μωρέ, σιγά μη χάσει το μάθημα της πρώτης ώρας"..  Παρόλα αυτά, ο παιδικός σταθμός είναι αφενός μια πρώτη μορφή "υποχρέωσης" για το παιδί - πρώτη από μία σειρά χιλιάδων άλλων υποχρεώσεων που θα έχει στη ζωή του - και αφετέρου έχει και αυτός ένα πρόγραμμα και μία δομή, η οποία διαταράσσεται από τα παιδάκια που μπαίνουν στην τάξη όποτε να είναι. Βοηθήστε τα παιδιά να καταλάβουν πως υπάρχει ένα πρόγραμμα και μία ομάδα συμμαθητών που οφείλουν να σέβονται. Θα τα βοηθήσει σε όλους τους τομείς της ενήλικης ζωής τους.


Μυστικό Νο 7:

Αφήστε μας να μάθουμε στα παιδιά σας πώς να τα βγάζουν μόνα τους πέρα στη ζωή τους και πώς να βρίσκουν ισορροπίες με τους συμμαθητές τους.  Αφήστε τα να κάνουν λάθη, να χτυπήσουν, να τσακωθούν, να ζητήσουν συγνώμη, να υποχωρήσουν.  Δεν θα είστε ούτε εσείς, ούτε εμείς πάντα δίπλα τους στη ζωή τους για να τους δίνουμε λύσεις.


Επίσης, μην συμπεραίνετε πάντα πως αν χτυπήσει το παιδί σας στον παιδικό σταθμό είμαστε άχρηστες και δεν το προσέχαμε.  Τα ατυχήματα συμβαίνουν σε κλάσματα του δευτερολέπτου... Το ξέρετε κι εσείς από το σπίτι.  Θυμώστε μόνο μαζί μας αν δεν σας ενημερώσουμε για το τι έγινε και πώς το φροντίσαμε.



Μυστικό Νο 9:

'Ο,τι και να κάνουμε εμείς, ΕΣΕΙΣ θα είστε πάντα το πρότυπο και ο πρώτος και καλύτερος δάσκαλος του παιδιού σας. Μην αφήνετε τα πάντα σε μας. Φροντίστε να είστε πάντα ο άνθρωπος που θέλετε το παιδί σας να γίνει και μη σταματήσετε ποτέ να του προσφέρετε όσο πιο πολλά ερεθίσματα μπορείτε καθώς και τις αρχές που θέλετε να ακολουθεί στη ζωή του...


Ας  έχουμε όλοι μια καλή σχολική χρονιά και μια άριστη συνεργασία! Και μην ξεχνάτε πως είμαστε όλοι εδώ για να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τα παιδιά σας!